تاکنون نقدهای متعددی در این کانال درباره سبک و سخنان آقای غفاری منتشر شده است. این نقدها شامل مواردی چون عدم آگاهی از برخی آیات قرآن، طرح ادعاهای مخالف با قرآن، تفسیربه رای برخی آیات قرآن، بیتوجهی به جایگاه ائمه معصومین (ع) و اشکالاتی مربوط به دستورالعملها و... میشود.
با این حال میدانیم که بسیاری از مریدان ایشان از طلاب علوم دینی و بعضا از روحانیان ملبس به لباس روحانیتاند. شاید برای شما هم این پرسش به وجود آمده باشد که چطور ممکن است شخصی با این سطح از اشتباهات در مسالهای حساس و حیاتی یعنی سلوک الی الله چنین مریدانی داشته باشد. برای پاسخ به این پرسش لازم است به بررسی ویژگیهای شاگردان و مریدان وی بپردازیم.
در میان غالب شاگردان جناب غفاری دو ویژگی برجسته مشاهده می شود.
اولین ویژگی غالب مریدان جناب غفاری احساس نیاز و بعضاً تشنگی نسبت به مسایل معنوی است. این تشنگی سبب شده که برخی از آنها سالها به دنبال شخصی برای دستگیری خود در این امور بگردند و آنگاه، در حالی که از یافتن چنین شخصی خسته بودهاند هر یک به نوعی با مراد فعلی خود آشنا شدهاند.
دومین ویژگی غالب مریدان وی عاطفی و احساسی بودن آنهاست. بسیاری از این مریدان به لحاظ شخصیتی از عواطف و احساسات بالایی برخوردارند لذا اشتیاق فراوانی به شنیدن مباحث محبتی و تعابیری که آنها را به سوی گریستن سوق دهد، دارند. گاهی بهکارگیری یک تعبیر ساده محبتآمیز کافیست تا صدای گریه بر مجلس آنها حاکم شود.
البته در میان مریدان آقای غفاری حتی میتوان طلابی را یافت که از نظر علمی موفق بودهاند اما همان افراد نیز بیش از آنکه از تیزبینی و دقت عقلی برخوردار باشند مغلوب عواطف و احساسات خود هستند.
این دو ویژگی مریدان وقتی با ویژگیهای مرادشان (جناب غفاری) پیوند میخورد حکایت انسانی را یادآور میشود که پس از تحمل سالها رنج و سختیِ دوری، ناگهان به وصال گمشده خود رسیده است.
اما این ویژگیهای جناب غفاری که مریدان را به او پیوند داده چیست؟ این ویژگیها را میتوان در چند عنوان خلاصه کرد.
اول: برخی امتیازات روحی؛ بیشک جناب غفاری از نظر روحی بیمایه نیست. اینکه ما او را نقد میکنیم به معنای نفی هرگونه امتیاز و برجستگی در او نیست. بلکه به معنای عدم کمال وی در صلاحیت استادی عرفان و دستگیری سالکان الی الله است. بله ممکن است مریدی پیش از این اهل گناه بوده اما پس از مدتی که با وی ارتباط گرفته حتی اهل نماز شب شده یا خوابهای لذتبخشی ببیند اما آیا این ویژگیها برای پیمودن مسر پر پیچ و خم ملکوت کافی است؟! (در این رابطه بعدها بیشتر خواهیم نوشت)
دوم: رفتار عاطفی و مهربانانه جناب غفاری با مریدان احساسی خود یکی دیگر از عوامل جذابیت اوست.
سوم: بخش قابل توجهی از سخنان جناب غفاری در فضای روابط عاطفی با خدا و اولیای او سیر میکند. این سخنان نیز تناسب بسیاری با شخصیت شاگردان و مریدان وی دارد. اتفاقاً او هر گاه از این فضا خارج شده و تلاش میکند تا به مباحث خود رنگ و بوی علمی بدهد سوژههای بسیاری را برای منتقدان خود فراهم میآورد لذا خود او نیز ترجیح میدهد تا بیشتر در همان فضای مباحث محبتی و از جمله تفسیر شعر عرفا سیر کند. این مساله گرچه بسیاری از سخنان او را تکراری میکند اما با ویژگی مریدانش سازگار است چرا که آنها جلسهای را گذراندهاند که در آن مباحثی احساسی شنیده و اشکی ریختهاند.
چهارم: افراط جناب غفاری در بشارت دادن به مریدان خود از دیگر عوامل جذابیت اوست.
آری ترکیب ویژگیهای مرید و مراد علاقه تعصبآمیزی برای مریدان او ایجاد میکند که حتی اگر حافظ قرآن یا نهج البلاغه هم هستند اشتباهات فاحش او در استفاده از قرآن و روایات را نبینند و یا توجیه کنند. آنها نه تنها سخن خیرخواهانه دیگران را در احتمال اشتباه بودن مسیرشان نمیپذیرند بلکه ناصحان را گمراه میپندارند! (حب الشی یعمی و یعصم.)
لحظه ای به این فکر کنید که چند سال دیگر جمع زیادی (اعم از طلبه و غیرطلبه) با این ویژگی ها به نام شاگردان جناب غفاری خود مدعی استادی سلوک خواهند شد.
به هر حال ما، مریدان جناب غفاری را بخاطر دلبستگیشان به سلوک معنوی دوست داریم و از صمیم قلب برایشان آرزوی هدایت می کنیم.
منبع: کانال تلگرامی نقد غفاری
********************************************************************
پس از بازنشر این مطلب در اینستاگرام استاد کامل، بازخوردهایی نسبت به این مطلب در قالب کامنت هایی دریافت شد. نویسنده این مطلب (ادمین کانال نقد غفاری در تلگرام) مطلب جدیدی را در پاسخ به این بازخوردها منتشر نمود که در این جا منتشر میکنیم:
توضیحی درباره مقاله «گونه شناسی مریدان آقای غفاری»:
به دنبال بازنشر مقاله
«گونه شناسی مریدان آقای غفاری» در یک کانال اینستاگرامی که به نقد وی می
پردازد، برخی از مریدان آقای غفاری به انتقاد از برخی بندهای آن مقاله
پرداخته اند که مثلاً چه اشکالی دارد که مرادشان مثل فلان عارف روی مباحث
محبتی و عاشقانه متمرکز بشود و علاقه مخاطبانش به خدا و اهل بیت (ع) را
تقویت کند؟ یا چه اشکالی دارد که مراد به مرید محبت کند و رابطه عاطفی و
پدرانه با مرید داشته باشد؟ و یا لطیف و عاطفی بودن مریدان چه اشکالی دارد؟
و... لذا لازم دانستیم این نکته را یادآور شویم که مقاله «گونه شناسی» در
صدد تحلیل روانی رفتار مریدان آقای غفاری و واکاوی علت تعصب آنها نسبت به
مرادشان است نه ارزش گذاری روش هایی چون تقویت محبت به خدا یا برقراری
روابط عاطفی با مریدان و یا حتی عاطفی بودن مریدان (لطفا دقت کنید)
- همچنین برخی از همین منتقدان خواستار نشان دادن نمونه هایی از طرح ادعاهای مخالف با قرآن، تفسیر به رای برخی آیات قرآن، بیتوجهی به جایگاه اختصاصی ائمه معصومین (ع) و اشکالاتی مربوط به دستورالعملها و... در سخنان آقای غفاری شده بودند که برای مطالعه مصادیق متعدد این اشکالات مهم، آنها را به مطالعه با دقت آرشیو مطالب همین کانال تلگرامی ارجاع می دهیم.
بار دیگر برای این مریدان آرزوی رهایی از تعصب می کنیم چرا که شرط لازم برای حق طلبی است.
https://t.me/naghdeghaffari