یکی از مهم‌ترین امور در سیر و سلوک، ملاک‌های انتخاب استاد کامل است. آقای عباسی (غفاری) نیز در مباحث گوناگونی از جمله کتاب‌های «سه‌گام سالک عاشق» و «شوق عشق» بر ضرورت انتخاب استاد و ملاک‌های انتخاب وی تأکید کرده است.
آقای عباسی مدعی است که از طریق تحقیق و تفحص نمی‌توانید استاد انتخاب کنید و بر این موضوع اصرار دارد که شخص برای انتخاب استاد باید «مؤیدی معنوی» داشته باشد.
این مؤید معنوی میتواند در خواب باشد یا بیداری. مثلاً در مورد خودش مدعی است که امام صادق علیه‌السلام در رؤیای صادقه به او فرموده‌اند: برو پیش فلانی. (سه گام سالک عاشق: 84 و 85)
در این بین این سؤال مطرح می‌شود که از چه طریقی می‌توان به آن مؤید معنوی و ملکوتی دست یافت؟
آقای عباسی خواندن 40روز زیارت آل یاسین را برای این امر پیشنهاد می‌کند.(همان)
جالب آن است که در چند جای از این آثار در مورد قرائت 40 روز زیارت آل یاسین می‌گوید: البته من نه این را تجربه کرده‌ام و نه به شما چنین توصیه‌ای می‌کنم!!! (شوق عشق: 68 و سه گام سالک عاشق: 85)
آقای عباسی (غفاری) !
بالاخره زیارت آل یاسین را بخوانیم یا نخوانیم؟
چرا با دست پس می‌زنی و با پا پیش می‌کشی؟
پ.ن1: کسی این تصور را به خود راه ندهد که چون خودش هیچ توثیقی از سوی بزرگان سیر و سلوک ندارد این ادعا را مطرح می‌کند!
پ.ن2: نمی‌دانم چرا وقتی با این پیشنهاد مواجه شدم، به‌یک‌باره ذهنم رفت به‌سوی توسل به حضرت زهرا و استخاره در ماجرای مدعی یمانی!!!!
