اگر بدون دقت و نظر، فردى که داراى شرایطى مقتدایى نیست، انتخاب گردد و عنان امور معنوى به دست او سپرده شود، آسیب هاى موجود در فرقه هاى صوفى کنونى، که در پیرامون مرشد و پیر و قطب وجود دارد، دامنگیر انسان خواهد شد. آسیب هایى مانند سوءاستفاده مالى، جانى، جنسى، آبرویى و... . اگر کسى اندک اطلاعى از این فرقه ها داشته باشد، مى داند که آنها به جاى اینکه روش بندگى را به انسان بیاموزند، با هزاران نیرنگ به سوى خود دعوت مى کنند. فرقه دارى و راهبرى، که غالبا در این فرقه ها موروثى است، بدون هیچ فضیلت و منقبتى به شخصى اختصاص دارد. برخى با سرقت کردن اصطلاحات عرفا، در پى مجذوب کردن دل بندگان خدا هستند تا از این میان به منافع خود برسند. همچنان که امام خمینى قدس سره مى فرمایند:
آرى آن بیچاره اى که خود را مرشد و هادى خلایق داند و در مسند دستگیرى و تصوف قرار گرفته، از این دو حالش پست تر و غمزه اش بیشتر است. اصطلاحات این دو دسته را سرقت برده و سر و صورتى به متاع بازار خود داده و دل بندگان خدا را از حق منصرف و مجذوب خود نموده و آن بیچاره صاف و بى آلایش را به علما و سایر مردم بدبین نموده. براى رواج بازار خود، فهمیده یا نفهمیده، پاره اى از اصطلاحات جاذب را به خورد عوام بیچاره داده و گمان کرده به لفظِ #مجذوبعلى_شاه یا #محبوبعلى_شاه حال جذبه و حبّ دست دهد! بیچاره از تنگى حوصله و کوچکى کلّه گاهى خودش هم بازى خورده و خود را داراى مقامى دانسته و خود را با این همه عیب مرشد خلایق و هادى نجات امّت و داراى سرّ شریعت، بلکه وقاحت را گاهى از حدّ گذرانده داراى مقام ولایت کلیه دانسته (موسوى خمینى، چهل حدیث، 1376، ص 91).
[بخشی از جلسه اول از سلسله درس گفتارهای شرح چهل حدیث امام خمینی است، که توسط استاد حجت الاسلام و المسلمین کاظم ضرابی و در محمع عالی حکمت اسلامی القاء شده است.]
لینک منبع: marifat.nashriyat.ir/node/2759