🔸امام خمینی (ره) در مباحث خود در نجف که به تبیین حکومت اسلامی پرداخته است، اعتقاد به عدم امکان رسیدن به مقامات معنوی ائمه (ع) را از ضروریات #مذهب_تشیع معرفی کرده، می فرمایند:
🔅«از #ضروریات_مذهب ماست که کسى به #مقامات_معنوى_ائمه (ع) نمىرسد، حتى ملک مقرب و نبى مرسل. اصولًا رسول اکرم (ص) و ائمه (ع)- طبق روایاتى که داریم- قبل از این عالم انوارى بودهاند در ظل عرش؛ و در انعقاد نطفه و «طینت» از بقیه مردم امتیاز داشتهاند و مقاماتى دارند الى ما شاء اللَّه. چنانکه در روایات «معراج» جبرئیل عرض مىکند: لَوْ دَنَوْتُ أَنْمُلَةً، لَاحْتَرَقْتُ (هرگاه کمى نزدیکتر مىشدم، سوخته بودم.) یا این فرمایش که إنَّ لَنا مَعَ اللَّهِ حالات لا یَسَعُهُ مَلَکٌ مُقَرَّبٌ وَ لا نَبِیٌّ مُرْسَلٌ. (ما با خدا حالاتى داریم که نه فرشته مقرب آن را مىتواند داشته باشد و نه پیامبر مرسل). این جزء #اصول_مذهب ماست که ائمه (ع) چنین مقاماتى دارند، قبل از آنکه موضوع حکومت در میان باشد. چنانکه به حسب روایات این مقامات معنوى براى #حضرت_زهرا، سلام اللَّه علیها، هم هست؛ با اینکه آن حضرت نه حاکم است و نه قاضى و نه خلیفه. این مقامات سواى وظیفه حکومت است. لذا وقتى مىگوییم حضرت زهرا، علیها سلام، قاضى و خلیفه نیست، لازمهاش این نیست که #مثل_من_و_شما ست؛ یا بر ما برترى معنوى ندارد. همچنین اگر کسى قائل شد که «النَّبىُّ أَوْلى بِالْمُؤْمِنِینَ مِن أَنْفُسِهِمْ. سخنى درباره رسول اکرم (ص) گفته بالاتر از اینکه آن حضرت مقام ولایت و حکومت بر مؤمنان را دارد. و ما در این باره اکنون صحبتى نداریم، زیرا به عهده علم دیگرى است.»
(ر.ک: کتاب ولایت فقیه، تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ دوم، 1373، ص 43)
