✳️عرفان، غایت آفرینش آدمی و بلندای عروج معنوی است. عرفان تجلیگاه توحید و ترجمان الله نور السماوات و الارض است. ندای «ادخلی جنتی» را باید از عرش عرفان شنید و در سایه رضوان اوآرمید.
🛑 چه ظلمانی است قلبی که از این نور تهی باشد!
چه مرده و بی جان است کسی که از این چشمه حیات بی نصیب باشد!
چگونه می توان یک لحظه از حیات عرفانی را با یک عمر(بلکه ده ها وصدها عمر) بدون عرفان برابر دانست؟
چرا چنین نباشد در حالی که عارف راستین در وادیِ طلب طاقت فرسوده، حُجُب سوزانده، از کوثر معرفت چشیده و قلبش، به تعبیر مولا، جایگاه «نظر الله» گشته است.