پس از رسیدن عارف به کمال، هیچ یک از اولیا با اهل
بیت علیهم السلام قابل مقایسه نیستند و مثال آنها نسبت به اهل بیت علیهم
السلام همچون قطرهای است نسبت دریا و این تفاوت از تفاوتهای مهم غیر
معصومین با معصومین است؛ از این رو علامه سیدمحمدحسین طهرانی در کتاب روح
مجرد می فرمایند:
« عرفاى عالیقدر که به مقام فناء فى الله رسیدهاند،
پس از این مقام در مقام بقاءِ بالله، تابع ظروف و اعیان ثابته خود
مىباشند. بعضى از آنها بسیار نورانى و وسیعاند و بعضى دیگر در مراحل و
درجات مختلف، و بطور کلّى هر یک از آنها داراى نورى مخصوص به خود، و
احاطهاى مختصّ به خویشتن مىباشند؛ و بعضى از آنها نور و سعه وجودیشان
اندک است..» (روح مجرد، ص352)
برای مطالعه بیشتر، رجوع کنید به یادداشت
آقای "محمد حسن وکیلی" در سایت "عرفان و حکمت در پرتو قرآن و اهل بیت" (لینک)
پ.ن: آقای عباسی (غفاری) میگوید: «شما میتوانید عین رسول الله شوید! نه یک ذره کم نه یک ذره زیاد»