پیش‌تر، در مطلبی تحت عنوان «فتنه سامری» بیان شد که آقای عباسی (غفاری) ادعا کرده پس از بازگشت از سفر حج فتنه‌ای در رابطه با او شکل خواهد گرفت و برخی از شاگردان به‌واسطۀ شک در مقام استادی وی سقوط خواهند کرد. (اینجا را ببینید)
القای چنین فضای فرقه‌گرایانه‌ای توسط آقای عباسی تازگی نداشته و
او قبلاً در سخنرانی‌ها و کتاب‌هایش این مبنا را تئوریزه کرده است. آقای
عباسی «شک در استاد» را به‌عنوان «شایع‌ترین شک سلوکی» معرفی کرده و آن را
«از مهم‌ترین حربه‌های شیطان لعین» می‌داند. (سه‌گام سالک عاشق: ص 108).
ادامه متن در ادامه مطلب
ناظر به این ادعا سؤالاتی به نظر می‌رسد:
چرا «شک در استاد» از نظر آقای عباسی تا این حد اهمیت دارد و موجب سقوط سالک می‌شود!؟
اگر سالک حق ندارد در استاد شک کند، یعنی باید همیشه استاد را در مقام معصوم و خطاناپذیر تصور کند و هیچ احتمال اشتباهی را در او راه ندهد ؟!
آیا در تعالیم اهل‌بیت علیهم‌السلام و آثار علما و عرفا در مورد چنین شکی سخن گفته شده و آن را موجب سقوط دانسته‌اند ؟
اگر تئوریزه کردن اینگونه اعتقادات در میان طرفداران #مریدپروری نیست، پس چیست؟
بلکه اگر استاد کلام خدا را بگوید و شاگرد دچار شک شود، به کلام خدا شک کرده.