آقای عباسی (غفاری) در نقل قولی از استاد سعادت پرور رحمت الله علیه میگوید:
اگر گسی به زیارت حضرت امام خمینی برود گویا به زیارت اباعبدالله الحسین میرود. وی از قول آیتالله سعادت پرور ادامه میدهد: خیلی از انبیا مانند حضرت ابراهیم باید بیایند و در محضر امام خمینی زانو بزنند!!! (کتاب سلوک عشق، ص 48) (این سخنان در شب اربعین سال 1394 بیان شده و در کتاب سلوک عشق پیاده شده است)
آیا واقعاً استاد سعادت پرور چنین اعتقادی داشتهاند؟ یا آنکه آقای عباسی (غفاری) از جانب خود چنین ادعایی را به ایشان نسبت میدهد؟
اگر کسی اندکی با قرآن و آیات پیرامون حضرت ابراهیم آشنا باشد، چنین ادعایی را
در مورد پیامبری که صاحب مقام خلّت و امامت بوده، مطرح نمیکند.
در اینکه حضرت امام خمینی از مراتب معنوی فوقالعاده ووالایی برخوردار بودهاند شکی نیست؛ ولی آیا چنین اظهارات غلوآمیزی خدمت به حضرت امام و انقلاب است و یا تخریب و زمینهسازی برای طعن طاعنان؟!
ضمن اینکه پیش از این در مطلبی مجزا، اطلاعیه دفتر آیت الله سعادت پرور در رابطه با تکذیب انتساب این مطلب به ایشان را منتشر کرده بودیم، که در از طریق این لینک می توانید مشاهده نمائید.
اوصاف حضرت ابراهیم علیه السلام در قرآن این گونه است:
- خداى تعالى رشد و هدایت او را قبلاً ارزانیش داشته بود.[سوره انبیاء، آیه 51]
- او را در دنیا برگزید و او در آخرت نیز در زمره صالحین خواهد بود زیرا او در دنیا وقتى خدایش فرمود: تسلیم شو، گفت: تسلیم امر پروردگار عالمیانم.[ سوره بقره، آیه 130-131]
- او کسى است که روى دل را به پاکى و خلوص متوجه خدا کرده بود و هرگز شرک نورزید.[ سوره انعام، آیه 79]
- او کسى است که دلش به یاد خدا قوى و مطمئن شده و به همین جهت به ملکوتى که خدا از آسمانها و زمین نشانش داد ایمان آورد و یقین کرد.[سوره بقره، آیه 260 و سوره انعام، آیه 75]
- خداوند او را خلیل خود خواند.[ سوره نساء، آیه 125]
- رحمت و برکات خود را بر او و اهل بیتش ارزانى داشت و او را به وفادارى ستود.[سوره نجم، آیه 37]
- او را به وصف "حلیم" و "أواه" و "منیب" توصیف کرد.[سوره هود، آیه 73-75]
- و نیز او را مدح کرده به این که امتى خداپرست و حنیف بوده و هرگز شرک نورزیده و همواره شکرگزار نعمت هایش بوده و این که او را برگزید و به راه راست هدایت نمود و به او اجر دنیوى داده و او در آخرت از صالحین است.[ سوره نحل، آیه 120-122]
- ابراهیم علیهالسلام پیغمبرى صدیق بود[سوره مریم، آیه 41] و قرآن او را از بندگان مؤمن و از نیکوکاران شمرده و به او سلام کرده است[سوره صافات، آیه 83-111] و او را از کسانى دانسته که "صاحبان ایدى و ابصارند" و خداوند با یاد قیامت خالصشان کرده است.[سوره ص، آیه 45-46]
- خداوند او را امام قرار داد[سوره بقره، آیه 124] و او را یکى از پنج پیغمبرى دانسته که اولوالعزم و صاحب شریعت و کتاب بودند.[سوره احزاب، آیه 7؛ سوره شورى، آیه 13؛ سوره الأعلى، آیه 18-19]
- خداوند او را علم، حکمت، کتاب، ملک و هدایت ارزانى داشته و هدایت او را در نسل و اعقاب او کلمه باقیه قرار داده [ سوره نساء، آیه 41 و سوره انعام، آیه 74-90 و سوره زخرف، آیه 28] و نیز خداوند نبوت و کتاب را در ذریه او گذاشت[سوره حدید، آیه 26] و براى او در میان آیندگان لسان صدق (نام نیک) قرار داد.[ سوره شعراء، آیه 84 و سوره مریم، آیه 50