«نه عزیزم؛ اینها خیالات نیست» این جمله پاسخ آقای عباسی (غفاری) است به برخی از خوابهای (مکاشفات) #خودرزاق_پندارانه ی مریدان. او گفته است: وقتی ورود اسمائی پیدا کنید، حالاتی که از عرفا نقل شده است برایتان حاصل می شود. مثلا در یک لحظه، صفت رزاقیت در شما ظهور پیدا می کند و می بینید که رزق تمام موجودات به دست شماست. برخی از سالکین با دیدن چنین حالتی می ترسند و گمان می کنند که خیالاتی شده اند! اما نه عزیزم اینها خیالات نیست! (#مادرواقعی : ص305)پس آقای عباسی (غفاری) علاوه بر تایید خوابهای (مکاشفات) #خودامام_پندارانه ی مریدانش، ()خوابهای (مکاشفات) #خودخداپندارانه و #خودرزاق_پندارانه را نیز تایید می کند و آنها را خیالات و مغایر با مبانی عرفان اسلامی نمی بیند.
حالا بیایید مراجعه ای داشته باشیم به حالات و یادداشتهای برخی از عرفای معاصر. حضرت آیت الله طهرانی در جلد نهم معاد شناسی، چنین نقل فرمودند:
«بارى، یکروز [مرحوم آیت الحق آقا جمال گلپایگانی] براى ما نقل میکرد که در مرحله‌اى از مراحل سیر و سلوک حال عجیبى پیدا کردم و بدین کیفیّت بود که نفس خود را افاضه کننده علم و قدرت و رزق و حیات به جمیع موجودات میدیدم. بدین قسم که هر موجودى از موجودات از من مدد مى‌گیرد و من مُعطى و مُفیض وجود به ماهیّات امکانیّه و قوالب وجودیّه هستم.
این حال من بود؛ و از طرفى علما و اجمالًا نیز میدانستم که این حال صحیح نیست، چون خداوند جلّ و علا مبدأ همه خیرات است و افاضه کننده رحمت و وجود به جمیع ما سِوَى.
چند شبانه روز این حال طول کشید و هر چه به حرم مطهّر حضرت أمیر المؤمنین علیه السّلام مشرّف شدم و در باطن تقاضاى گشایش نمودم سودى نبخشید. تصمیم گرفتم به کاظمین مشرّف شوم و آن حضرت را شفیع قرار دهم تا خداوند متعال مرا از این ورطه نجات دهد.
هوا سرد بود. به سوى مرقد مطهّر حضرت موسى بن جعفر علیهما السّلام از نجف عازم کاظمین شدم، و چون وارد شدم یکسره به حرم مطهّر مشرّف شدم. هوا سرد و فرشهاى جلوى ضریح را برداشته بودند. سر خود را در مقابل ضریح روى سنگ‌هاى مرمر گذاشتم و آنقدر گریه کردم که آب اشک چشم من بر روى سنگ‌هاى مرمر جارى شد.
هنوز سر از زمین برنداشته بودم که حضرت شفاعت فرمودند و حال من عوض شد و فهمیدم که من کیستم، من چیستم، من ذرّه‌اى هم نیستم، من به قدر پرِ کاهى قدرت ندارم، اینها همه مال خداست و بس، و اوست مُفیض عَلى الإطلاق و اوست حىّ و حیات دهنده، و عالم و علم بخشنده، و قادر و قدرت دهنده، و رازق و روزى رساننده، و نفس من یک دریچه و آیتى است از ظهور آن نور على الإطلاق... »
منبع: «معاد شناسى»ج ۹ص۱۱۸
